เนื้อเพลง ศรัทธาแห่งความเพียร โดย ปั๊บ โปเตโต้

วันที่ดินแดนลุกเป็นไฟ หัวใจผู้คนแยกแบ่ง
เบาะแว้งทำร้ายรุนแรง ทุรนในโมหะภูมิ
หน่อเนื้อเชื้อไขบุญญา มารดาทุ่มเททุกอย่าง
ขาดพ่อแต่สู้ทุกทาง จากเล็กจนเป็นปราชญ์น้อย พระมหาชนก

ถึงวันที่เดินทางไกล ล่องเรือไปสุวรรณภูมิ
ผ่านมาได้ 7 คืนและวัน เจอมหาพายุโหมกระหน่ำ
ผู้คนสิ้นหวัง ทุกคนล้มตาย แต่เราจะไม่ยอมแพ้พ่าย
ทางรอดก็คือปัญญา เตรียมความพร้อมด้วยกำลังกายที่สมบูรณ์

ต่อให้คลื่นลม นั้นจะสูงเสียดฟ้า แต่ศรัทธามั่นในความเพียร
จะถั่งโถมกระโจนทะยาน หัวใจ ไม่มีวันพ่ายแพ้
จะสู้และสู้จนฟ้านั้นเปิด เพื่อนำฉันไปยังดินแดน ที่ตั้งใจ

วันที่ดินแดนร่มและเย็น ในร่มบรมโพธิสมภาร
ผู้คนแซ่ซ้องขับขาน ถึงทศพิศราชธรรม
สอนให้ผู้คนใช้ปัญญา มุ่งหาหนทางดับทุกข์
มุ่งมรรคาเพื่อบรมสุข คือแผ่นดินของพระองค์ พระมหาชนก

แม้วันที่เดินทางไกล และเรือล่มด้วยพายุร้าย
ขีดชีวิตที่เส้นเป็นและตาย เมื่อสัตว์ร้ายรอเข้าผลาญชีวี
ได้ยินเสียงใจ ว่าต่อให้ไกลแต่เราจะไม่ยอมแพ้พ่าย
ทางรอดก็คือปัญญา ในความพร้อมของกำลังกายที่สมบูรณ์

ต่อให้คลื่นลมนั้นจะสูงเสียดฟ้า แต่ศรัทธามั่นในความเพียร
จะถั่งโถมกระโจนทะยาน หัวใจ ไม่มีวันพ่ายแพ้
จะสู้และสู้จนฟ้านั้นเปิด เพื่อนำฉันไปยังจุดหมายที่ตั้งใจ

ดั่งชีวิตคน บ้างต้องเจอและพบ มรสุมที่ซัดกระหน่ำ
จนชีวิตแทบเกินกำลัง หากหัวใจ ฉันไม่ยอมพ่ายแพ้
จะสู้และสู้ไปด้วยความเพียร และสุดท้ายภัยนั้นจะผ่านได้ทุกคน
ให้สู้และเชื่อมั่นในความเพียร ให้สุดท้ายพวกเราต้องผ่าน ได้ทุกคน